نامه سرگشاده یک استاد بازنشسته دانشگاه به احمدی نژاد و ارائه پیشنهاد کناره گیری فوری از ریاست جمهوری

          آذربایجانلی 
            بازدید : 286
          چهارشنبه 01 آذر 1391
           نظرات (0)
        

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۱

دکتر محمد حسین پاپلی یزدی، استاد بازنشستۀ دانشگاه تربیت مدرس تهران طی نامه ای به محمود احمدی نژاد، ضمن برشمردن گوشه ای از عملکرد وی بعنوان رئیس دولت، خواستار کناره گیری وی از پست ریاست جمهوری شد.

متن این نامه به شرح زیر است:

نامه سرگشاده

جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

موضوع: چند سوال و پیشنهاد استعفای حضرتعالی از پست ریاست جمهوری

من رسماً نماینده هیچکس نیستم. حتی نماینده زن و فرزندانم هم نیستم. شما رئیس جمهور کشور جمهوری اسلامی ایران هستید. شما قانوناً حق دارید از طرف همه مردم حرف بزنید و من قانوناً حق ندارم از قول مردم حرف بزنم. حالا من از حضرتعالی خواهشی دارم؛ شما با همه حق و حقوقی که دارید بیایید به چند سوال و به پیشنهاد من بی حق و حقوق توجه کنید. شاید مشکلات شما و مشکلات من حل شود. پس چند دقیقه به حرف من گوش بدهید .

با این مقدمه میخواهم چند سوال از شما بکنم. البته میخواستم صدها سوال بکنم ولی خوب، شما وقت خواندن و جواب دادن صدها سوال را ندارید. بعد هم میخواهم دو تا پیشنهاد به شما بدهم. چون بنده، عضو هیچ گروه و حزب ودسته ای نیستم و نمایندگی از هیچکس هم ندارم، لذا مجبورم فعل مفرد و کلمه من بکار ببرم؛ لذا میبخشید .

سوالات:
1 - آیا دولت شما یک دولت کارشناسی است. یعنی آیا خود حضرتعالی و وزرا و استانداران شما مسائل را از دید کارشناسی بررسی میکنید؟ نظر من این است که شما غیرکارشناسی ترین دولت در طول جمهوری اسلامی ایران هستید. ویژگی اساسی دولت شما و خود شما این است که به نظرات کارشناسی هیچ اعتنایی ندارید. فی البداهه تصمیماتی میگیرید و حرفهایی میزنید که مورد تایید بدنه کارشناسی کشور نیست. عمده ترین مشکلاتی که دولت شما برای من ایجاد کرده همین مسئله است. اگر پاسخی برای این کار دارید لطفا بفرمایند که این بنده ناچیز قانع شوم.

2 - آقای رئیس جمهور! وزرا، معاونین و استانداران شما چقدر حق تصمیم گیری دارند. آیا به آنها اجازه تصمیم گیری های خرد و کلان در حوزه وظایفشان را میدهید یا همه تصمیمات را خود شما یک نفره می گیرید. البته آقای یحیی زاده نماینده مجلس هم به صراحت فرموده اند که در دولت، رئیس جمهور شخصا تصمیم میگیرند نه وزرا. من هم فکر میکنم در اکثر موارد، شما وزرا و معاونین آنها را مسلوب الاختیار کرده اید. اگر غیر از این است بفرمایند. آخر تصمیمات شخص شماست که زندگی مرا دچار دردسر کرده است.

3 - شما چرا سازمان برنامه و بودجه را منحل کردید؟ آیا آن سازمان را منحل نکردید که هر طوری می خواهید پولهای مملکت را خرج کنید؟‌ اگر آن روز که شما آن سازمان را منحل می کردید، مجلس و ملت، جلوی شما ایستاده بودند، حالا وضع اقتصادی و اجتماعی من همین بود؟ قسم به هر که میخواهید بخورم وضع من و حتی شما بهتر بود.

4 - آقای رئیس جمهور، شما به مسافرتهای استانی زیادی رفته اید . اولا در این مسافرتها دهها و گاه صدها هزار نفر به استقبال شما آمده یا آورده شده اند. آیا این مسافرتها برای انجام کار است و یا برای تبلیغات؟ شما در بسیاری از این مسافرتها در کمتر از سه ساعت، دهها طرح با دهها میلیارد تومان اعتبار تصویب کرده اید. گاه مدت زمانی که برای ارائه یک طرح و تصویب آن در استانها گذاشته شده است، کمتر از 3 دقیقه است. آیا تصویب طرح به این صورت در کجای دنیا سابقه دارد. آیا با این کار، نخواسته اید بدنه کارشناسی دولت و نظرات مشاوران کشور را به سخره بگیرید. تصویب این طرح های غیرکارشناسی چه اثراتی روی زندگی بنده داشته است و چه مقدار تورم در زندگی من ایجاد کرده است. این طرح های شما زندگی مرا به فقر کشانده است. حالا که دولت حضرتعالی رو به اتمام است، چند طرح نیمه کاره با چه مبلغ اعتبار مورد نیاز برای دولت آینده جا می گذارید که البته تاوان آن را باید بنده هم بپردازم.

5 - وقتی میخواستید طرح حذف یارانه ها را مطرح کنید، بسیاری از اساتید اقتصاد کشور، طرح شما را تورم زا خواندند، حضرتعالی با این افراد برخورد مناسب نداشتید. آیا در اجرای طرح خود از نظرات کارشناسی استفاده کردید؟ شما با چه کسانی مشورت کردید که زندگی من را این طور خراب کردند.

6 - آیا آماری که دولت شما ارائه میدهد صحیح است؟ ‌اگر صحیح است چرا آمار دولت شما با زندگی من تطبیق نمیکند. وقتی شما اعلام میکنید تورم 15٪ یا 21٪ است چرا با زندگی روزمره من تطبیق نمیکند. آیا آمار دولت شما مورد تایید مراجع مستقل غیردولتی هم هست؟ اگر هست دستور بفرمایند آن مراجع که آمارهای شما را تایید میکنند، این مساله را کتبا اعلام کنند. چرا وقتی در زندگی روزمره من تورم بیش از صد در صد است شما اصرار دارید که تورم حدود 20٪ است. آخر منی که باید دست، توی جیبم بکنم و جنس بخرم، بهتر مساله تورم و درصد تورم را درک می کنم یا شما که 20 سال است دست توی جیب مبارک نکرده اید و همه چیز آماده در اختیار شما بوده است؟

7 - آقای رئیس جمهور، من استاد دانشگاه از شما سوال میکنم این بلبشوی اقتصادی و حتی فرهنگی و اجتماعی که دولت شما در کشور درست کرده است، چند درصد آن مربوط به تحریم های آمریکا و اروپا است و چند درصد آن مربوط به سوء مدیریت حضرتعالی و سوء استفاده و حرفهای حاشیه ای اطرافیان شما است . من استاد دانشگاه میگویم تحریمها 10٪ اثر داشته است و رفتارهای غیرکارشناسی شما و دولت شما 90٪. من حاضرم هر مخارجی را که تحریم ها به گردن ما میگذارد، بپذیرم؛ حاضرم جانم را در راه منافع ملی کشورم فدا کنم، ولی چرا من باید قدرت خریدم را بخاطر سوء‌مدیریت حضرتعالی از دست بدهم.

8 - یک سوال دیگر اینکه؛ شما کاری کردید که در ظرف 20 روز، دلار از 1500 تومان تقریبا 3000 تومان شد. هیچ اقدام مهمی برای این سقوط ارزشی پول ملی نکردید. حالا من می پرسم. اگر دولت با همه تحریمها 000/000/000/50 دلار درآمد داشته باشد. پنجاه میلیارد هزار و یکهزار و پانصد تومان که میشود 000/000/000/75000 تومان، این پول به کجا میرود؟ آیا وارد خزانه دولت میشود یا نمیشود. این پول خرج چی میشود. شاید هم من اشتباه میکنم و همچون پولی وجود نداشته باشد. بالاخره از این پول چند ریال سهم من میشود؟

9 - آقای رئیس جمهور، شما دائم دم از عدالت می زنید، آیا این عدالت است که درآمد من و میلیونها مثل من یک دهم شود تا فقط عده معدودی درآمدشان سر به فلک بزند. شما عدالت اجتماعی را فقط برای کمتر از 1٪ درصد مملکت پیاده کرده اید؛ آن هم عده ای که از این بلبشوی اقتصادی سود می برند. آنها حتی اگر از نظر سیاسی با شما مخالف هستند از نظر اقتصادی پشتیبانی شما و شریک شما هستند.

آقای دکتر محمود احمدی نژاد، آیا این عدالت اجتماعی است که یکی برای جشن ازدواج بچه اش 2 میلیارد تومان خرج میکند و من برای تامین مخارج زندگی ام با مشکل روبرو هستم.

10 - آقای رئیس جمهور! این مدیریت حضرتعالی با کشور چین چگونه است. چین، بخش مهمی از کارگاهها و شرکتهای تولیدی مملکت را تعطیل کرده است. من وقتی میروم بازار، کفش بخرم، کفش چینی است؛ میروم دستمال آشپزخانه بخرم، چینی است؛ میروم سفره بخرم، چینی است؛ میروم تسبیح بخرم، چینی است؛ میروم چادر نماز بخرم، چینی است. این چین میخواهد چه بلایی سر صنعت و ‌اقتصاد من بیاورد. چرا من نمیتوانم جنس ایرانی پیدا کنم. رابطه اقتصادی دولت شما با چین، پدر بنده را درآورده است.

11 - آقای رئیس جمهور! درباره مدارک تقلبی یکی از همکاران مرحومتان حرفهایی زدید که آن حرفها شد وسیله سوء استفاده عده ای. در مملکتی که اگر کسی ماست تقلبی بفروشد او را بازداشت می کنند، چطور در مغازه های تایپ و تکثیر اطراف دانشگاه تهران، تبریز، اصفهان، ‌مشهد و... به صراحت نوشته اند پایان نامه کارشناسی ارشد و رساله دکترای آماده موجود است. آخر این تشکیلات حضرتعالی کجاست. این وزیر علوم شما مگر خوابست که در چند صد متری وزارتخانه اش تز دکترای آماده می فروشند. چرا من باید پدر شاگردانم را در آورم تا پایان نامه کارشناسی ارشدشان را بگذرانند و عده ای باید پول بدهند یک پایان نامه آماده بخرند. شخص حضرتعالی بطور غیر مستقیم از این امر دفاع کردید. آیا مدارک تقلبی، منشاء بسیاری از خلافهای دیگر نیست. دنیا زیر و رو شود، من شما را مسئول اشاعه مدارک تقلبی در این کشور میدانم.

12 - آقای رئیس جمهور، بدترین میراث حضرتعالی برای این مملکت و برای من، ‌این سیستم اداری است که شما جا میگذارید. این سیستم اداری موجود، نه در شان جمهوری اسلامی ایران است، ‌نه در شان ملت ایران،‌ نه در شان بنده حقیر است. این مورد را من از طرف همه حرف زدم. آقای رئیس جمهوری، سیستم اداری مملکت فاجعه است. یک سیستم مریض،‌ فلج، ‌مردم آزار، ‌اذیت کن، بیچاره کننده که دارد سکته میکند، شما به بنده تحمیل کرده اید. قانون برنامه سوم، ‌چهارم و پنجم و اصل 44 قانون اساسی و اصول دیگر قانون اساسی به حضرتعالی اجازه اصلاح این سیستم را داده بود. شما واقعا به جای اصلاح این سیستم، آن را خرابتر و ناکارآمدتر کردید. از این سیستم اداری، بیفایده تر چیزی در مملکت نیست. در تمام دوره ریاست جمهوری حضرتعالی حتی یک نامه نبوده است که من بنویسم و خود بخود پاسخی داشته باشد. وضع بیمه ها اسفناک است. وضع صندوق بازنشستگی بسیار نگران کننده است. آقا شما را به حضرت عباس به رئیس جمهور بعدی بگویید در طول دوره ریاست جمهوریش هیچ کار نکند، این سیستم اداری را اصلاح کند، کل مملکت اصلاح میشود. خراب بود شما آن را ویران کردید .سیستم اداری مملکت بر اثر سوء مدیریت حضرتعالی یک ویرانه است.

13- حالا آقای رئیس جمهور، در بحث اقتصاد و عدالت اجتماعی سیستم اداری بیرون برویم. من استاد جغرافیا هستم وقتی به مسافرت میروم به پدیده های طبیعی توجه دارم. چرا در زمان شما این همه جنگل و مرتع تخریب شده است. چرا در دروه شما اینقدر سیل زیاد شده است. چرا در دوره شما اینقدر سفره های آب زیر زمینی افت کرده است. چرا سودجویان و زمینخواران هزاران هکتار از زمینهای بستر رودخانه ها را تصاحب کرده اند. چرا دریاچه ارومیه، دارد خشک می شود. چرا تالاب انزلی به یک منبع فاضلاب تبدیل شده. چرا دریاچه بختگان، دریاچه هامون و چی و چی خشک شده است. برای ریزگردها که سینه بنده را خراب میکند چه کاری کردید؟ آخر این جنگلها، مراتع، ‌آبها، دریاچه ها، حیوانات همه نعمت خدا هستند. شما هم که مسلمان و مومن درجه یک هستید، چطور در زمانی که این همه نعمت خدا دارد داغون میشود یک مرتبه شما می فرمایید به هر ایرانی 1000 متر مربع زمین می دهید؛‌ چطوری یک مرتبه می فرمایند 2 میلیون هکتار زمین جدید زیر کشت می برید. این حرفهاي غیر کارشناسی شما روح مرا می آزارد و نمی گذارد شبها بخواب بروم. شما را بخدا بیایید با هم یک گپی بزنیم شاید من قانع شوم و شبها راحت بخوابم.

14 - آقای رئیس جمهور، از وقتی شما رئیس جمهور شده اید، بیخود و بی جهت دعوا و مرافعه بین زنها و شوهرها و بازاریها و مردم، راننده تاکسیها و مسافران و ... زیاد شده است. به استناد آمار دادگستری جرم و جنایت، چک برگشتی، حقه بازی و اختلاس، فساد اخلاقی زیاد شده است. این مسائل نمی گذارد من شبها بخوابم. شما اگر دو ساعت به درد دلهای من گوش دهید شاید من معالجه شوم و شبها بهتر بخوابم. البته شما بهتر از من مسائل را میدانید. هزاران نفر هستند که به درد دلهای شما گوش دهند. بخصوص آنها که از سیاستهای شما از نظر مالی فربه شده اند، درد دل حضرتعالی را گوش میدهند. من که کسی را ندارم تا درد دلم را گوش دهد، خدا خیرتان بدهد در یک جلسه دو ساعته تلویزیونی به درد دلهایم گوش دهید و شما مرا گفتار درمانی کنید. آقای رئیس جمهور، صد تا سوال ریز و درشت دارم ولی شما وقت ندارید.

من انصاف می دهم و امضا هم می کنم در دولت شما خیلی کار شده است، ولی اگر شما به نظرات کارشناسی احترام می گذاشتید و دولت شما یک دولت کارشناسی بود و اگر خود شما این همه حرفهای حاشیه ای در سطح ملی و بین المللی نمی زدید و اگر این همه قول انجام کارهای غیرکارشناسی نمیدادید، اگر به مجلس پاسخگو بودید،‌ اگر به خبرنگاران و رسانه ها پاسخهای کارشناسی و مستدل میدادید،‌ اگر به وزرایتان احترام می گذاشتید و وقتی مسافرت رسمی بودند آنها را عزل نمی کردید، اگر مردم را جدی می گرفتید،‌ با این پول عظیمی که در دولت شما پیدا شد با این گنج بادآورده که از گرانی نفت رسید، دولت شما باید صد بار بیش از این کار می کرد. خلاصه آنکه آقای دکتر محمود احمدی نژاد، شما زندگی و آرامش و آسودگی مرا خراب کرده اید. حالا دو پیشنهاد دارم :

1 - یک برنامه دو ساعته تلویزیونی بگذارید تا ما دو نفر به عنوان دو عضو هیات علمی دانشگاه با هم درد و دل کنیم، مردم هم بفهمنند. شاید من گفتار درمانی شوم.

2- نظر قطعی من این است که هر ساعتی که شما زودتر استعفا بدهید و انتخابات آزاد ریاست جمهوری در این مملکت راه بیفتد، من یکی راحت تر شوم. ادامه ریاست جمهوری توسط شما حتی یک ساعت بیشتر باعث خرابی بیشتر زندگی من یکی می شود، خود دانید. البته من قرار شد از طرف آدمهای دیگر صحبت نکنم. ولی از طرف غیر آدمها میتوانم صحبت کنم. ادامه ریاست جمهوری شما برای درختان جنگلی، مراتع، ‌آبهای زیرزمینی، بستر رودخانه ها، ‌دریاچه ها، حیات وحش، حتی برخی حیوانات اهلی هم زیان آور است. آخر، وقتی کاه، کیلویی 600 تومان و جو کیلویی 900-800 تومان و شلغم و چغندر حدود 500 تومان است، کدام زبان بسته ای میتواند شکمی از عزا در آورد. خدا شاهد است استعفای شما از پست ریاست جمهوری به نفع خود شما هم هست. درباره پیشنهاد اولم، یا حالا شما جلسه تلویزیونی بگذارید و مرا قانع کنید یا من جلسه را سر پل صراط میگذارم. والسلام

(پروفسور محمدحسین پاپلی یزدی، جغرافیدان، محقق و نویسنده برجسته و بنیانگذار، مدیر مسئول و صاحب امتیاز فصلنامه تحقیقات جغرافیایی و اولین ایرانی دارنده جایزه انجمن جغرافیای فرانسه است. وی سابقه تدریس در دانشگاه سوربن پاریس، فردوسی مشهد و تربیت مدرس تهران را دارد.

وی در سال ۱۹۹۶ بعنوان عضو اصلی کمیسیون جغرافیای فرهنگی انجمن جغرافیدانان جهان انتخاب شد. این کمیسیون مجموعا ۱۰ نفر عضو دارد و سهم آسیا ۳ نفر است.

او از مدافعان تشکیل اتحادیه کشورهای اسلامی است و پیشنهاد راه‌آهن سراسری بین کشورهای مسلمان را داده‌است.)